‘Voor de klas heb ik veel momenten waarop ik enorm geniet’

Verhalen rondom de lerarenstaking op 30 en 31 januari – Verhaal 3: Irma Koelstra

Irma Koelstra was 39 jaar toen ze ontdekte dat ze best graag als leerkracht aan de slag wilde. Daarom waagde ze de sprong en ging ze als zij-instromer de pabo volgen. Inmiddels werkt Irma alweer ruim acht jaar in het basisonderwijs, waarvan de laatste twee jaar op basisschool de Anne Frank in Apeldoorn, een van de 27 scholen die deel uitmaken van de Veluwse Onderwijsgroep (zie kader). ‘Ik geniet van de interactie met de kinderen. Ouders vertellen me wel eens dat hun kind eigenlijk ziek is, maar toch naar school wil. Dat geeft aan dat mijn leerlingen het fijn vinden in de klas.

‘Het idee om het onderwijs in te gaan ontstond toen ik mijn oudste zoon voor het eerst naar de basisschool bracht’, aldus Irma Koelstra (50 jaar) uit Apeldoorn. ‘Ik had mijzelf nooit als leerkracht gezien, maar om de een of andere reden genoot ik enorm van de sfeer op zijn school en in zijn klas. Op dat moment haalde ik weinig voldoening uit mijn toenmalige administratieve baan. Bovendien merkte ik dat ik mijn talenten niet volledig benutte. Daarom besloot ik de knoop door te hakken en de lerarenopleiding voor het basisonderwijs te volgen. Achteraf ben ik daar heel blij om.’

Energie en plezier
‘Ik haal veel energie uit lesgeven. Als leerkracht van groep 4 zorg ik dat de leerlingen het fijn hebben in de klas, dat leren leuk is en dat we plezier maken met elkaar. Daarnaast doe ik mijn best om ieder kind voldoende aandacht geven, of hij nu moeizaam leert of juist makkelijk. Waar het mij om gaat, is dat een leerling zich verder kan ontwikkelen en op zijn eigen niveau doorgroeit, zowel op cognitief als op sociaal vlak. Ik vind cijfers dan ook niet het meest belangrijke.’

Mooie complimenten
‘Soms merk ik dat je als leerkracht echt onmisbaar bent. Vorig jaar moest ik onverwachts onder schooltijd naar de tandarts. Na de rekenles zou ik dan even weggaan. Toen ik dat in de klas vertelde, stak een leerling zijn hand op en vroeg of ik mijn afspraak dan niet kon verzetten naar de middag, zodat ik dan toch de hele dag op school kon zijn. Voor mij is dat een mooi compliment, een teken dat ik er als leerkracht toe doe.’

Wens voor de toekomst
‘Hoewel ik heel veel voldoening uit mijn werk haal, weet ik niet of ik over tien jaar nog steeds leerkracht zal zijn. Op papier werk ik 32 uur in vier dagen, maar in de praktijk moet ik af en toe op mijn vrije dag, in de avonduren of in het weekend doorwerken om taken af te ronden. Vergelijk je vervolgens het loon van een leerkracht in het basisonderwijs met dat van andere sectoren, dan is de financiële kloof echt heel groot. Daarom neem ik deel aan de lerarenstakingen op 30 en 31 januari. Ik ben er namelijk van overtuigd dat we het vak van leerkracht een stuk aantrekkelijker maken als we samen zorgen voor extra handen, noodzakelijke lesmaterialen en een rechtvaardig inkomen.’