“Leraren zetten al heel lang te veel extra stappen”

Interview met Wim Hoetmer – bestuurder Veluwse Onderwijsgroep

Het is al een tijd onrustig in het onderwijs. Hoge werkdruk, salarissen die (vooral binnen het primair onderwijs) niet marktconform zijn en een oplopend lerarentekort. Een deel van de medewerkers gaat op 6 november opnieuw staken om de urgentie van de problemen te benadrukken. Veel ouders en leerlingen worden daardoor vandaag geconfronteerd met de vervelende gevolgen van het (deels) sluiten van scholen. Wim Hoetmer, bestuurder van de Veluwse Onderwijsgroep in Apeldoorn, maakt zich grote zorgen over het onderwijs en vertelt over de impact op zijn collega’s en leerlingen.

“Ik was ongelofelijk blij dat we dit schooljaar konden starten met voldoende leraren. Veel scholen in het land is dat immers niet gelukt. Maar, nu de bladeren van de bomen vallen neemt bij mij de spanning toe. Ook leraren worden ziek. En dan?

Om lesuitval te voorkomen maken we als Veluwse Onderwijsgroep gebruik van een interne invalpool en vragen we leraren om in geval van nood extra uren te werken. Tijdens mijn schoolbezoeken zie ik hoe nijpend de situatie is en vind ik het steeds moeilijker om zo veel van mijn collega’s te vragen. Door het hart voor hun leerlingen en de passie voor hun vak zetten ze al te lang te veel extra stappen. Zelfs met hun extra inzet lukt het niet altijd om alle lessen door te laten gaan. We zien daarom steeds vaker directeuren of intern begeleiders voor de klas. Het is fijn dat we dan leerlingen niet naar huis hoeven te sturen, maar dit is natuurlijk geen structurele oplossing.

De problemen binnen het onderwijs zijn inmiddels zo urgent dat de kans dat collega’s uitvallen of kiezen voor een baan buiten het onderwijs steeds groter wordt. Als we niet ingrijpen lopen we het risico dat de kwaliteit van ons onderwijs afneemt en klassen vaker naar huis gestuurd worden. De situatie wordt zo langzamerhand onhoudbaar.”

Politiek aan zet
“Afgelopen weekend leek er een deal te zijn tussen onderwijsbonden, schoolbesturen en het ministerie van Onderwijs. Er zou 460 miljoen euro naar onderwijs gaan. Dat is ontzettend veel geld, maar het ging voor het grootste gedeelte om een eenmalig bedrag. Daar kunnen wij geen nieuwe leraren of onderwijsassistenten voor aannemen en ook de salarissen van de leraren gaan daarmee niet structureel omhoog. De problemen rondom de werkdruk en lesuitval lossen we met dit extra geld dan ook niet op.

Ik denk daarnaast dat de oplossing niet alleen zit in het beschikbaar stellen van extra geld, maar vooral ook in het bedenken van oplossingen om problemen voor de lange termijn aan te pakken. Bij landelijke overleggen van bijvoorbeeld de PO-raad en de VO-raad kijken we daarom ook kritisch naar de huidige scheiding tussen primair en voortgezet onderwijs en overleggen we over mogelijkheden om in stappen het grote verschil in salaris tussen het primair en voortgezet onderwijs op te heffen. Maar ook hier geldt, het aanpassen van de wijze waarop we ons onderwijs hebben ingericht vraagt om extra structurele investeringen van de overheid.”

Staken
“Om aandacht te vragen voor de onhoudbare situatie en ons geluid te laten horen hebben we onze leraren de gelegenheid gegeven een (regionale) bijeenkomst van de vakbond bij te wonen. Daarnaast geeft een aantal collega’s gehoor aan de oproep van de vakbonden om te staken. Uiteraard vinden we dat heel vervelend voor ouders. Zij moeten immers thuis blijven of opvang regelen voor hun kind(eren). We hopen echter dat de acties leiden tot structureel meer investeringen in het onderwijs. Door te investeren in het onderwijs investeren we immers in de toekomst van onze kinderen en daarmee van onze maatschappij. Nu en later. Wat mij betreft krijgt het basis- en het voortgezet onderwijs nu ook de politieke status die het verdient: TOPPRIORITEIT!”